به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد به نقل از خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، ترکیب متن و عکس یا نقد عکس چند دهه سابقه دارد و در جهان عکاسی و جستارنویسی تبدیل به گونهای از نوشتار شده است. در ایران هم چند سالی است که این شیوه نوشتار دارد به چشم میخورد. عکاسان، عکسهای خود با موضوعات متفاوت را در کتابی منتشر میکنند و گاهی چیزهایی بر عکسها مینویسند؛ یا دلیل ثبت آن عکس را ذکر میکنند یا تاریخ و زمان برداشتن آنها را میآورند.
یوریک کریممسیحی اما کاری خلاقانه کرده و بر عکسهای دیگر عکاسان از سرتا سر دنیا داستانهایی نوشته است؛ داستانهایی کوتاه که هرکدام روایت کریممسیحی از آن عکسها را در بر دارد. او در کتاب «دومین اول شخص مفرد» که به تازگی منتشر شده است با زبانی محاوره و عامیانه روایتهایی ساده و ایرانی را بر اساس عکسهای عکاسان مختلف جهان نوشته است که در پایان هر کدام از این داستانها نیز با یک نوع غافلگیری مواجه میشویم.
این نویسنده در کتاب جدید خود از عکسهای خبری، عکس فیلمها و عکس اشخاص نیز استفاده کرده است، برای نمونه عکسی از فیلم «خانه سیاه است» فروغ فرخزاد، صحنهای از «فهرست شیندلر» به کارگردانی استیون اسپیلبرگ، «مارنی» اثر آلفرد هیچکاک یا «آناکارنینا در گذران زندگی» به کارگردانی ژان لوک گدار را آورده است و روایتی بر آنها نوشته ست. همچنین عکسی از صحنه وقوع جرم، پناهجویان در مرز صربستان و کرواسی نیز در میان عکسها دیده میشود.
«دومین اول شخص مفرد» ۱۱۰ عکس و ۱۰۱ قصه به قلم کریم مسیحی را در برمیگیرد که در ادامه کتاب «اول شخص مفرد» محسوب میشود؛ البته خواندن دومی منوط به خواندن اولی نیست و هر کدام مستقل از دیگری است.
نویسنده در پایان این اثر نیز تمام ۱۱۰ عکس را به همراه نام عکاسشان آورده است؛ هر عکس را نیز میتوان در ابتدای داستانی که بر اساس آن نوشته شده است دید.
اثر میکل آنجلو دوراتسو، جاوه، اندونزی.
در بخشی از این کتاب و در داستان «گرد و خاک بابایِ من» میخوانیم:
«اما نه که مرغداری دیواری به چه بلندی داست و در و پیکرش سرجاش بود، نمیشد بزنن در را بشکنند و برن تو. این میشد دزدی. این بود که همهاش از دیوار بلندش میپریدند و کارها را میکردند و حالا هم که زمین آماده شده بود وخودشان میرفتند توش بازی میکردند ما را راه نمیدادند و میگفتند بالا رفتن از دیوار و از آن طرف پایین آمدن برای ما خطرناکه. چه حرفها!» (صفحه ۱۳۲)
مسیحی پیش از این اثر، کتاب عکسهایی را منتشر کرده بود که بیشتر عکس نوشت بودند یا جستارهایی درباره هر عکس را در بر میگرفتند اما در این اثر جدید، از زاویه دید اول شخص مفرد داستانهایی کوتاه بر هر عکس نوشته است.
یوریک کریم مسیحی در کنار عکاسی، در حوزه داستاننویسی، نمایشنامهنویسی و طراحی گرافیک نیز فعالیت میکند و پژوهشگرِ عکاسی، منتقد تئاتر، سینما، ادبیات وعکاسی است. یوریک کریم مسیحی علاوه بر نگارش مجموعه داستان «طبقه هم کف»، «رویا، خاطره، شادی و دیگران»، «جاده» و «بزرگراه بزرگ» کتاب عکسهایی نیز منتشر کرده است که از جمله آن میتوان به «شب سپیده میزند ۴۶ عکسِ فیلم، ۴۶ جستار»، «شب سپیده میزند،۳۶ عکسِ فیلم، ۳۶ جستار»، «در جهت عکس ۳۹ عکس، ۳۹ جستار»، «شب سپیده میزند، باری دیگر ۵۵ عکسِ فیلم، ۴۸ جستار»، «اول شخص مفرد ۹۹ عکس/ ۹۹ قصه»، «عکس و دیدنِ عکس، عکس به ما چه میدهد، ما از عکس چه میگیریم» و «نگاهم کن! خیالم کن! ۴۹ عکس، ۴۹ جستار» اشاره کرد.
نشر نو کتاب «دومین اول شخص مفرد؛ عکس با من چه گفت، من با عکس چه گفتم ۱۱۰ عکس/ ۱۰۱ قصه» اثر یوریک کریممسیحی را با شمارگان ۱۱۰۰ نسخه، ۲۳۲ صفحه و با قیمت ۹۲۰۰۰ تومان منتشر کرده است.
نظر شما